Oud AS-Roma ster Cafu: Drie WK-finales achter elkaar
Marcos Evangelista Moraes was letterlijk in de wieg gelegd om een grote voetballer te worden. ‘Kom op kleine Pelé, het is tijd om geboren te worden.’ Dat waren de woorden van de verloskundige toen hij ter wereld kwam. Het was 7 juni 1970 en Brazilië speelde in Mexico tegen Engeland, vlak voor het fluitsignaal en Cafú was geboren.
Zoals veel Braziliaanse voetballers dankt hij zijn voornaam aan een eminente voorganger: Cafuringa was een Braziliaanse vleugelspeler in de jaren zeventig. Op de dag van zijn geboorte won Brazilië met 1-0. Twee weken later werden de Brazilianen wereldkampioen.Guardian-journalist Amy Lawence beschreef het geboorteverhaal van Cafú in mei 2005. Op 30 juni 2002 werd hij de eerste voetballer ooit die drie finales speelde op een Wereldkampioenschap voetbal. Drie wereldkapmioenschappen achter elkaar haalde hij met Brazilië de finale. Cafú speelde 142 keer voor het nationale team, meer dan enige andere Braziliaan.
RECHTSBUITEN
Met evenknie Roberto Carlos aan de andere kant behoorde hij tot de eindeloos rennende vleugelverdedigers van de Brazilianen, die daardoor niet allen als back, maar tegelijkertijd als rechtsbuiten fungeren. Samen met Paolo Maldini speelde hij bij AC Milan op dezelfde manier.
Maar Cafú zou als Braziliaanse voetballer zijn afkomst geen eer aandoen als hij niet ook een fabuleuze techniek in huis had. Legendarisch is de manier waarop hij in het seizoen 2000-2001 Pavel Nedved en Simeone te kijk zette met het lieve aantal van vier sombrero’s achter elkaar in een wedstrijd met zijn toenmalige ploeg AS Roma tegen Lazio Roma. Bij de vierde lukt het de Argentijn Diego Simeone ternauwernood om hem met zijn heup op te vangen en ten val te brengen.
Kort voor zijn vijftigste verjaardag zou Cafú het kunstje in een hotelkamer nog eens herhalen.
Cafu’s carrière neemt vlucht door switch naar back-positie
Cafú werd geboren in Jardim Irene een arme wijk van São Paulo, waar hij later een liefdadigheidsstichting zou oprichten. In zijn jonge voetbaljaren had hij het lastig. Grote clubs als de Corinthians, Santos en Portuguesa wezen hem af en uiteindelijk belandde hij op de bank bij São Paulo. Zijn coach Telê Santana suggereerde dat hij het in plaats van middenvelder eens als back moest proberen en vanaf dat moment was Cafúniet meer te stoppen. Met hem als back wint São Paulo in 1992 en 1993 twee keer achter elkaar de Copa Libertadores, het Zuid-Amerikaanse equivalent van de Champions League.
Cafú vervangt Jorginho in eerste WK-finale
Net als Ronaldo, het toen pas zeventienjarige supertalent, had Cafú op het Wereldkampioenschap van 1994 in de Verenigde Staten het hele toernooi op de bank gezeten, voordat hij in de finale tegen Italië zijn kans kreeg, door het geblesseerd uitvallen van Jorginho. In de twaalf jaar die volgden zou Cafú zich als international niet meer aan de kant laten schuiven.
Vier jaar later, in 1998, was het opnieuw raak met een nieuwe WK-finale. Cafú verloor wel, met Brazilië in en tegen Frankrijk. Zoals wel vaker in zijn carrière krijgt Cafú het zwaar te verduren. Na het WK van 1998 maakt hij een paar fouten in een wedstrijd tegen aartsrivaal Argentinië. Hij wordt uitgejoeld. Critici zeggen dat Cafú zijn recordaantal interlands alleen maar verdiend heeft omdat er toevallig even geen betere backs voorhanden waren. zou zijn recordaantal interlands alleen maar verdiend hebben omdat er toevallig even geen betere backs voorhanden waren. ‘Na afloop kwam mijn vader naar me toe om me op te vrolijken’, vertelt Cafu aan Lawrence. ‘Maar ik zag dat hij bijna moest huilen.’
Wederom aanvoerder en wereldkampioen in 2002
In 2002 haalde Cafú met Brazilië wederom de finale en won hij weer, met zijn team: 2-0 tegen Duitsland. Anders dan gewoonlijk was Brazilië het toernooi in Korea en Japan begonnen als underdog. Die drie R’en: Ronaldo, Rivaldo en Ronaldinho stonden in de spotlight, maar Cafu was minstens net zo belangrijk. Door een blessure van Emerson kreeg werd hij opnieuw aanvoerder van het team.
Breed lachend en met zijn afkomst op de borst vooruit mocht Cafú de wereldbeker voor zijn team als eerste omhoog tillen. Kort daarvoor had hij een teamgenoot gevraagd of die Jardim Irene op zijn shirt wilde schrijven, de wijk waar hij is geboren.